Ο Κάρλο Φορμέντι είναι Ιταλός πολιτικός αναλυτής, δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου La variante populista (Η εκδοχή του λαϊκισμού). Η άποψή του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς είναι από τους λίγους που πιάνουν το ζήτημα του λαϊκισμού με έναν ιδιαίτερο, αριστερό και καθόλου προκατειλημμένο τρόπο. Ο Κ. Φορμέντι αναφέρει στο βιβλίο του: «Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να το χωνέψουμε, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι τα τελευταία χρόνια η Αριστερά (όλες οι εκδοχές της!) “δώρισε” στους δεξιούς λαϊκισμούς την εκπροσώπηση των συμφερόντων των κατώτερων τάξεων, ικανοποιημένη με την διαχείριση συμφερόντων και δικαιωμάτων ατόμων και μειονοτήτων που ανήκουν στις μορφωμένες μεσαίες τάξεις, ενώ μόνο οι λαϊκισμοί της αριστεράς επεδίωξαν να “ισιώσουν το πηδάλιο”. Το να αποδεχθείς την πρόκληση του λαϊκισμού σημαίνει να κατανοήσεις ότι είναι αδύνατον να αντιταχθείς στο παγκόσμιο κεφάλαιο χωρίς να παλέψεις για να ξανακερδηθεί η λαϊκή κυριαρχία, η οποία με τη σειρά της συνεπάγεται την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας.»
Να επανέλθουμε στην κεντρικότητα του εθνικού ζητήματος
Δέχτηκα με μεγάλη ευχαρίστηση την πρόσκληση από την Οργανωτική Επιτροπή του Resistance Festival που μου ζήτησε να συμμετέχω στη φετινή διοργάνωση.
Θεωρώ αυτή την πρόσκληση σαν μία τιμή και μία ευκαιρία να αποτίσω έναν φόρο τιμής στους ηρωικούς αγώνες του ελληνικού λαού ενάντια στη δικτατορία του παγκοσμιοποιημένου και χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Θεσμοί όπως η Ε.Ε. και η ΕΚΤ – που ηγεμονεύονται από τον γερμανικό ιμπεριαλισμό και λειτουργούν για το σχέδιο του «Ορντοφιλελευθερισμού» – στοχεύουν στην καταστροφή της δημοκρατίας και στην απαλλοτρίωση της κυριαρχίας από τους λαούς.
Σ’ αυτά τα πλαίσια πιστεύω ότι οι αντικαπιταλιστικές αριστερές παγκοσμίως χρειάζεται να επανέλθουν –στα ίχνη του Λένιν, του Σαμίρ Αμίν και του επαναστατικού μαρξισμού της Λατινικής Αμερικής– στην κεντρικότητα του εθνικού ζητήματος μπροστά από τον ταξικό αγώνα. Επιπλέον, πιστεύω ότι χρειάζεται να ερμηνεύσουμε τη λαϊκιστική μορφή που παίρνει η προλεταριακή αντίσταση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε πολλές χώρες – Λατινική Αμερική, Ηνωμένες Πολιτείες, Νότια Ευρώπη κλπ. – υπό το φως των κατηγοριοποιήσεων του Γκράμσι όπως το κοινωνικό μπλοκ, η ηγεμονία και ο πόλεμος θέσεων.